Bu nasýl bir gönül ki! Uslanmadý, uslanmaz! Hýrçýn boranlar gibi, sokar beni dehlize, Çamurlara harç olur, her nedense paslanmaz, Boynuna taþ baðlayýp, atsam derim ummana.
Arýlaþýr bal arar, çiçek, çiçek dolaþýr, Durmaz, fýrlar sadaktan, benliðimle dalaþýr, Nefsimi alt üst eder, çirkefliðe bulaþýr, Gözlerini daðlayýp, atsam derim ummana.
Daraðaçlarý kurar, sallandýrýr özümü, Feryat figan etsem de, dinletemem sözümü, Aydýnlýða çýktým derken, kara eder yüzümü, Seller gibi çaðlayýp, atsam derim ummana.
Düz ovalar dururken, çýðýrlarda yol arar, Yüreði kanatarak, yapýyor onca zarar, Artýk versin diyorum, sýð bir limanda karar, Yokluðuna aðlayýp, atsam derim ummana.
Tükendim, yýldým, bittim, peþi sýra koþmaktan. Yataklara sýðmýyor, haz alýyor coþmaktan, Sarp bir vadiye düþtüm, korkuyorum aþmaktan, Bir kuþ gibi avlayýp, atsam derim ummana.
Ali KILIÇ-OSMANÝYE Sosyal Medyada Paylaşın:
ALİ KILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.