ŞİMDİ ANLADIM

Baðlanmýþ hayatým borca, senede;
Beni taksit taksit yordu be gülüm.
Alýþtým ya sana bunca senede,
Senden ayrý kalmak zordu be gülüm.

Ýçime gam düþer gün kararýnca,
Bildiðin yerlere yalnýz varýnca.
O aðaç altýnda bir çok karýnca,
Kuþlar bana seni sordu be gülüm.

Þaþarým uykuya daldýysam sensiz,
Hayattan bir neþ’e aldýysam sensiz.
Ne zaman sevdânla kaldýysam sensiz,
Dertler yýðýn yýðýn, ordu be gülüm.

Beynim uðraðýdýr her düþüncenin,
Konu, bazen bir düþ, bazen bir cenin...
Olursa sabahý böyle gecenin
Sensin vaktin dörtte dördü be gülüm!...

Bu aþk tutulmasý acýttý beni,
Daðlardan çöllere taþýttý beni,
Buzlu ummanlarda ýsýttý beni,
Hayâlin ateþti, kordu be gülüm...

Seninle gülmüþüm, neþ’elenmiþim,
Seninle þeytâný, nefsi yenmiþim.
Þimdi anlýyorum, meðer benmiþim
Dünya’nýn Karun’u, lord’u be gülüm!...



Sosyal Medyada Paylaşın: