Raslantısal Rasyonalitemin Çıkmaz Sokağı

(I)

Raslantýsal rasyonalitemin çýkmaz sokaðýnda
Ne çýkar saðladýðýný asla kestiremediðim
Çýkar kapýlarýnda
Uzun soluðumla ayakta bekledim
Biraz temiz hava almak istedim
Ýhanet edip,
Ciðerlerimi kendine tutsak eden sigara dumanýna…
Evet, temiz havada bol bol sigara içtim,
Bir de ekmek arasý bol acýlý bir yalnýzlýk yaptýrdým,
Afiyetle yedim.


(II)

Ben saydým!
Tam dokuz iklim yaþadý
Sen dolu tek hücreli düþlerim
Kendi içinde bölündü
Ýkiye ayrýla
Ayrýla
Çoðaldý…
Ama yanýtýný asla bulamadým.
Kim cezalýydý?
Kara tahta önünde tek ayak üstünde bekleyen mi?
Uçtuðu ucube gökyüzünden burun üstü yere düþen mi?


(III)


Ýki öfkeli bulut…
Kadar;
Hiçbir þey ürkütücü olamaz kanýmca doðada
Ben yýldýrým öfkesinden çok korkarým çocukluðumdan beri
Yedi yüz yetmiþ beþ binde bir ihtimal…
Bilseydim bulutun içinin bu kadar dolu olduðunu
Asla giydirmezdim o sözcükleri
Bilinçaltýmýn kapýlarýný böyle aralýk býrakmazdým
Ego ile Ýd savaþýný
Ben kazanýrdým.


(IV)


Ateþi ilk kim keþfetti?
Yazýyý ilk kim icat etti?
Noktalama iþaretlerini ortaya ilk koyan kim?
Nokta neden hep virgüle özendi?
Ödünç alýp bir yalandan kuyruðunu
Kendine armaðan etti
Baþardý baþarmasýna da
Hep ruhundan ödün verdi…


(V)


Iþýksýzken gözlerim acýyor,
Dudaklarým kanýyor,
Ýçimdeki dalgalar kýyýya çarpýyor,
Mum eriyor,
Kadýn çiseliyor,
Mum devriliyor,
Oda alev alýyor.

Karanlýk belirsizleþiyor…


Sosyal Medyada Paylaşın: