kara toprak üstüne düþeli iki ayaklý yalan makinasý þeytaný da geçti maþallah her yeride oynak ne toprak üstünde nede altýnda kalmadý þeytana gerek bunca dönen dolap göz önünde sen körmüsün cinlere olmuþsun payanda geviþlenen eþek gibisin yeter be saðýrmýsýn o kulaðýna edeyim sen yüzünden kurudu güllerim diken gibi oldu tenim onca gece siyah içtim kan kustum boðazým düðüm düðüm kup kuru söküldü incir fidaný gibi baðrýn topraktan köklerin dinamitli çiðerlerin uyuþuk töhmetli yaylalarýn delik deþik sahilin de leþler yerleþik fransýz alaman taylarýný seyreder gözü ayýrmazsýn birde aðzýn gider kulaðýna ulan senin vatanýn satýlýyor sen ne biçim adamsýn sakýn bana bahsetme ardan namustan dinden bayraktan sen adam olsan þeytanýn koynuna girmezsin
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.