Pişman Değilim
aþksýzlýktan kývranan bedenim, son hücresi canlý kalýncaya kadar seni düþünmekte
azýnlýk kalýyor beynimde sensiz tek düþünce bile
aya benzeyen yüzün sen söylemesende hazýr söylemeye
lüzumu yok gitmelerin, býrakýp terk etmelerin
loþ ýþýklý bir caddenin, kýrmýzýya dönük yüzünde
lal olmuþ dilim hazýr her türlü ifadeye
inan bana terk edilmiþliðin masum güzelliði
imkansýz diye bir þey yok, biliyorum
iklimin coðrafyamdan geçmiyor,ellerin dokunmuyor ellerime
donuk kalýyorum öylece,aþk bir kelime tek hece benim dilimde
derdime derman sözler sende
dur ne olur gitme, yýkýk dökük bu bedeni terk etme
yalnýzlýðýmdan kaçýyor þiirler
anka kuþu misali kaf daðýnýn arkasýnda kalýyor soyut güzelliðin
kar dökmüþ gökyüzüne inat aðlýyor kömür renkli gözlerin
uðrunda ölümlere hiç korkmadan gittiðim
piþman deðilim,bir daha olsa bir daha giderim...(þiirsel)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.