KÜL OLDUM PEŞİN SIRA

Islak bir alev gibi yakýyorsun benliðimi
Þaþýrma alev ýslakken daha çok harlanýr
Ve daha çok yanmaya baþlar
Sen ruhumu yakýyorsun benliðimi alýyorsun

Cürmüm alevlerinin içinde küle döndü
Artýk hiç bir kelamým deðmeyecek kulaklarýna
Gözlerin görmeyecek benliðimi
Ateþinde yanýyorum

Sesim çýkarsa namerdim alevin yakar ken beni
Neden yaktýn diye sorarsam namerdim
Alev söndüðün de geride kalan külüme iyi bak
Her tozunda sana dayir bir cümle bulacaksýn

Her rüzagarýn savuruþunda
Sana ait bir aný bulacaksýn
Yitikliðimi haykýrýþýmý ve yanarken
Sessiz kalýþmý okuyacaksýn

Geride kalan külümden
Savursun beni alize ruzgarlarý
Vursun ben den kalan külün tam ortasýn dan
Ve alýn beni götürün ey rüzgarlar

Daðlarýn tepesine daðlarýn güllerine
Belki olurya bir gün
Bulutlarýn arasýna katýlýrým
Bir ahengi olur küle dönmüþ yüreðimin

Hiç umadýðýn bir zaman da
Bir damla yaðmur olur
Sen farkýna varmadan saçlarýný okþarým
Belki de alevden çýkmýþ külümle

Tenini yakarým ufacýk çürmümle
Yok ben o kadar zalim deðilim
Ufacýk olsamda bir ateþ olup
Yakamam tenini

Acýtamam canýný
Senin kadar zalim senin kadar insafsýz olamam
Yapamýyorum iþte alev olup yaktýn küllerimi savurdun beni
Ama ben yinede kýzamýyorum sana senin canýný acýtamýyorum

Korkum dan deðil, kaldýr baþýný bak gök yüzüne
Sana hala hasretle bakan bir kül tanesi var
Sakýn açma avuçladýný sakýn tutmak için çaba gösterme
Ben benliðimle yandým sana hasret giderken

Ben son nefesimi ýslak bir alevde verdim seni severken
Ben son kez göz yaþýmý döktüm sen uyurken
Ve ben son kez saçlarýna dokundum
Beni acýmadan yakarken...










______________ÞÝÝRÝME SESÝYLE HAYAT VEREN FUNDA SAÐLAM HANIMEFENDÝYE EN DERÝN SAYGILARIMI SUNUYORUM...





Sosyal Medyada Paylaşın: