Her Mevsim
Gözlerine bakýnca, uzanýrdým sonsuzluða..
El’lerin ýsýtýrdý, þu gönlümü..
Hayaline sarýlýrdým,aldýrmazdým yalnýzlýða..
Hüzün’dü, biz’i biz yapan..
Hüzünlenirdim sen’i..
Ýki minik balýk gibiydik,derin bir okyanus’ta
Sevgimizle meydan okurduk karanlýklara..
iki ayrý mevsim’dik,
ne farkederdi, sevmiþtik..
Sen bir Mayýs günüydün, ilkbaharý baþlatan..
Ben’se bir Eylül, sonbaharý karþýlayan..
Baharýmdýn, sevincim..
Sevgi çiçeklerinle gelirdin ,yaz ateþlerinden sonra..
Ben’se sonbaharýn hüznüyle, sevinçlenirdim Geliþini..
Ýmkansýz derlerdi, imkansýz yoktu seninle..
Eylül Eylül çiçeklenirdim, O tertemiz gönlünle..
Her mevsim, sen kokar yüreðim’de..
Fatih TABUROÐLU
11/11/2011-ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatih taburoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.