kapat gözlerini uçsuz bucaksýz bir hayal kur içinden bembeyaz trenler geçsin karasýný býrakmýþ olsun çiçeklensin vagonlarý çocuk sesleriyle elleri toprak çamur olsun
sor kendine ne zaman vazgeçtin renk deðiþtirmekten çimeni yeþil gökyüzünü mavi evin çatýsýný kýrmýzý düþünmeye ne zaman baþladýn
tren vagonlarýnda aðaçlar düþün altýnda çocuklar oynasýn neden tren vagonlarýnda düþün
bir týrtýl düþün ya da kelebek olmak istemesin seçimini yaþasýn özgürce bir týrtýl gibi yaþasýn ipek böcekleriyle dolaþsýn
sor kendine ne zaman vazgeçtin masallardan saçmalardan
tren vagonlarýndan el sallamaktan saða sola
çiçek yetiþtirmeyi koridorlarda ne zaman býraktýn
düþün ne zaman vazgeçtin bayramda alýnan treninle dünyayý gezmekten
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazacak yerim yok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.