Hayat sanki bir yarýþ, Düdük çalar, insanlar koþar... Koþtukça hýrslanýr, Hýrslandýkça kendinden uzaklaþýr, Uzaklaþtýkça çevresine yabancýlaþýr, Yabancýlaþtýkça bencilleþir, Bencilleþtikçe, egoist arzular baþ gösterir... Hep daha fazlasý, daha iyisi, daha kalitelisi, daha, daha, daha... ! Karþýlýksýz kelimesi anlamýný yitirir, Ödülsüz yarýþ koþulmaz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
damlay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.