yapabildiðim bu ne yazik ki sen giderken tebessüm edemiyorum ben içimin alevi yüzüme vuruyor çünkü her ne kadar yanaklarýmý ýslatmasýn diye uðraþsam da gözyaþlarým için yüreðimin en derinine birikiyor gizliden anlamadan anlayamadan yutkunuyorum hep boðazýmda kelimeler birikiyor sen görmeden GÝTME KAL diyesim geliyor susuyorum sonra gitmek istiyorsun biliyorum mecbursun býraktýklarýna sarýlmaya onlarý mutlu etmeye mecbursun sen peki ya ben.... ben be sevdiðim ben nasýl yaþarým þimdi sensiz bu kocaman þehirde nasýl dayanýrým bu ÖZLEM denen kahrolasý duyguyu her gün içimde biriktirmeye görmek istedikçe görememeye söyle..... ben nefessiz kalýyorum senin adýmlarýný sayarken gizlice.. görmüyorsun.. gidiyorsun.. .tek tek kurþunlar yaðýyor üzerime gözlerinde son kez kendimi gördüðümü bildiðim halde hep orada kalmak istiyorum ya yine bu fikir alýþamadýðým tek düþünce SENÝN KAYBOLUP GÝTTÝÐÝN O SON YERDE.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül firarda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.