Sonsuza dek..

Gönlün..
Yýkanmýþsa ayrýlýðýn zehriyle,
ne yapsan’da nafiledir sonrasýnda.
Ten’in,dokunmuþsa bir kez sevdiðinin tenine,
bir baþka ten cehennem olur ellerine..
Bir kez dalmýþsan sevdiðinin gözlerine,
ayný dalgýnlýðý görürsün baþka gözler de..
Ayrýlýðýn zehri, yalnýz gerçek sevdasýnda yaþanýr yüreðin..
Yalnýzca gerçeðindir, gönül yurdunda baki kalan tek sahibin..
Ayrýlýðýn zehri yakmamýþsa bir yüreði,
sevda’dan Aþk’tan ve sevgi’den bahsetmek tozpembe bir yalan olur..
Sevginin en saf gerçeði,
ayrýlýk zehrinin düþtüðü nokta’da belli olur..
Yüreðine bir þimþek çakmýþcasýna,
beynin yerlere akmýþcasýna ve sanki varlýðýn yokmuþcasýna hissetmemiþsen,
hüznün kýyýsýndan bile geçmemiþse ruhun,
bir damla gözyaþý inmemiþse kirpiklerine
nefesin kesilmemiþse,son nefesini verircesine..
Renklerin solmamýþ, derbeder olmamýþsa ömrün,
Kýrýlmamýþsa kanadýn kolun,
dökülmemiþse tüm yapraklarýn,
zaman durmamýþ, depremler vurmamýþsa..
Yetim kalmýþlýðýn býrakmamýþsa alnýna, sevdaya dair çizgileri..
Hasret kasýrgalarý kopmamýþsa, gönlünün kubbe’sinde..

Seviyorum , seviliyorum deme..

Tüm bunlarý yaþayan bir gönül,ihtiyaç duymaz sahte bir merheme..

Sahteler gölge yapar, yüreðindeki gerçek güneþ’e..

Gerçek.. Hüzünle baþlar, sevgiyle yeþerir ve ayrýlýðýn zehriyle olgunlaþýr..

Vuslatmý..?

Herþeyin sonun’da ve sonsuza dek..

Fatih TABUROÐLU

2012/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın: