Var oluþun sýrrýyým, bana soru sorulmaz Zaman denilen delik, gece gündüz yorulmaz Ben doðuþtan önceyim, karakterim sonsuzluk Ben istedim sen oldun, bana tuzak kurulmaz.
Gülerken ben aðlattým, aðlarken de güldürdüm Evrenin tek hâkimi, her faniyi öldürdüm Ak ile kara zýttýr, zalimin aklý kýttýr Bir erkek bir de diþi, iki kalbe böldürdüm.
Bir hastalýk verdim, yanýna bir de þifa Kitap verdim okudu, neden etmedi ifa Ýmamet verdim sözlü, özü nur’umdan özlü Buna ihanet etti, Yezit bulamaz þifa.
Kýrk peygamber gönderdim, hepsi haykýrdý Ali Hýzýr gibi yetiþti, yerle gök oldu Ali Allah diyen kazandý, inkâr eden aldandý Her Yezit bir þeytansa, son sözdür Ýmam Ali. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.