IŞIGINI YAKAN SEN
Iþýgýný Yakan Sen
mutlak dokunulmazlýgýmýn ýþýgýný yakan sen,
duvarlarla çevrili yüregimin zincirini çözen sen.
aç gönül kafesini uçsun tüm kötülükler
azat ettigin yoklar yakarmý bedenini.
yýllar yýlý iklimsiz mevsimlerde hep kýþtým,
satýrlarýnla parlayýp ýsýttýn yüregimi.
yokluk degirmeninde ezilen baþak idim,
gönlünün tarlasýnda baþ vermek istiyorum.
sensizlik dertlerimin yüzünü yýrtmak için,
senin mutlulugunda süzülmek istiyorum.
dogdugun güneþlerin ýþýklarý sen için,
çevirdim aynalarý ýsýtsýn yüregini,
kalmasýn hecelerde sevda,özlem ve hasret.
gözlerinde ýþýsýn,yüregimin ýþýgý.
mutluluk merdiveni iþte durdu yanýnda,
el ele gel çýkalým en güzel yerlerine,
yýllarca mutlulugun peþinden koþup,durduk,
mutluluýk þarabý bu, içelim yudum,yudum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.