KÜÇÜK YÜZLÜ MİNYON KADIN

Son perdede aðýr çekilmiþ yaþam figüranlarý içinde,
Zil sesinde bahçeye fýrlayan çocuklar vardý sesinde,
Ah yorgun kalp atýþlarý konuk olmuþ þimdi yüreðinde,
Dalmýþ cevapsýz sararmýþ mektuplar çýkardýðý çekmecede




Daðýnýk kýsa saçlarýnda sormuyordu artarken beyazlar,
Bir dolu ses içinde yalnýz bir matador birdolu alkýþlar,
Kör bir bekleyiþ oysa içine doldurduðu koca heyecanlar,
Tükenmeyen özlemle hala düþlerin
giriþ tüneline bakarlar...





Bir sýr soðuk ülkeye salmýþtý bazen korkusuz adýmlarýný,
Tarifsiz bir heyecan içinde unutmuþtu yaþlý yorgun yaþýný,
Bitmeyen hikayelerini paylaþtý aldýrmadý içinde acýyanlarý,
Küçük yüz minyon kadýn saklý gülmeleri
dalgýndý o bakýþlarý.....



Yorgunluðu omuzlarýný çökertiyordu bazý anlar çýkmayan sesinde,
Bir fincan elinde balkonda bambudan örülü bir iskemlede,
Aklý kuracaðý bir cümlede gülümsedi kahve tellerini katýp içine,
Aklýnda mavilikler,yalýnayak
sahilde çocuk adýmla koþmak istediðinde...



Sosyal Medyada Paylaşın: