PİYA'YA MEKTUP -4-
Ýplik küpeli’den kýrýk bilyeli’ye...
Þimdi sen yoksun ya Piya...
bütün sahipsiz çocuklarý
sen diye basýyorum iflah olmaz yarama...
Bana gitme Piya...
gidersen seninle gelirim...
seni bana sorsunlar/müebbet kederim derim...
Ateþler içinde donduðun geceleri bilirim Piya...
ben o ayaz gecelerde
yüreðimi yorgan eder üzerini örterim...
ýsýnmaz mý yüreðin?
çocuklar diyorsun ya Piya...
çocuklar...
sýzýnýn en dibine vurur ciðerim...
Hiç bir kavga yalnýz verilmez Piya...
süngü ucunda bebeklerin kanlarýyla kirlenmiþ
Munzur’u bilirim...
Halepçede kül kokan göðü bilirim...
Filistinde avuçlarýndan büyük taþlarý
mavzer eden çocuklarý bilirim...
baþýnda bekleyen akbabadan korkmadan
ölümü bekleyen aç çocuklarý bilirim Piya...
Susuzluktan kavrulan Kerbela çocuklarýný da bilirim
göðsümüze gömülüyor çocuklar Piya
ölüyoruz yaþaya yaþaya!
Yalnýzlýða çok aðladým Piya...
yalnýzlýðýmýza...
bir de yangýnýmýza...
Bu þehrin zifiri soluk kesiyor Piya...
bu þehir maviyi kirletiyor...
bu þehirde hiç bir sokak sana çýkmýyor...
býrakýp gelebilsem tüm kokuþmuþluklarý olduðu gibi...
arýnsak Piya...
ayrýþsak eli kanlý cellatlarýn dünyasýndan...
Ben o ýrak gözlerinin karasýnda
þart olsun geberirim!...
Ah Piya...
bana sorsunlar seni...
yüreðim ellerinde derim...
Son demiþtim deðil mi Piya?...
ne çok son dedim sen içime düþeli...
(bir tek sana gücüm yetmiyor Piya)
gözlerim þimdi Filistinli bir çocuðun ellerinde diyorsun
izi avuçlarýmda...
Beni bilme Piya!
Seni ben sensizlikte de kendim bilirim...
S.G
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.