Baba'ma Mektup

Ben neden bu kadar sessizim acaba?
Biliyorsan söyle, sen söyle baba!

Neden herkes nazikken ben kaba
Ben bilmiyorum, sen biliyor musun baba?

Herkes delikanlý sýðmazken bir kaba,
Ben niye böyle sakinim baba?
Herkesi severken eþ dost akraba,
Ben hep dýþlanmýþým neden baba?

Ben seni sevmeye çok gösterdim de çaba
Ama sen beni hiç sevemedin ki baba!

Ben sensiz aylak, serserinin tekiyim
Sen yokken yanýmda dýþlanmýþ ötekiyim.


Sana olan sevgim bir yol olsaydý da
Arada bir rüyama girseydin be baba.

Ben ezik ben yitik ben serseri bireyim
Aç kalbinin kapýlarýný biraz da ben gireyim!

Sensizlikte nefretim gitgide sivrildi,
Ahlakýmý tutan her bir sütun devrildi,
Yönüm doðrudan yanlýþa da çevrildi.
Hiçbirine karþý duramadým baba,
Bu zor duvarlarý kýramadým baba.


Yalnýz kaldým tek kaldým,
Sensizlikte yek kaldým,
Solmuþ bir çiçek kaldým.
Ömür çiçeðimi sulamadým baba,
Kendime hiç destek bulamadým baba.

Sen gittin gideli üþüyorum baba
Bir sonsuz boþluktan düþüyorum baba.


Bize sevgi gösterdin de habersiz miyiz?
Yanýnda götürdün de kalan biz miyiz?

Gözlerim doluyor perde perde
O soruyu duyunca ‘’Baban nerde?’’
Binlerce fikir dolaþýrken serde
Hayalini görüyorum baba her yerde


Yasin Yýlmaz



Sosyal Medyada Paylaşın: