BATSIN TÖRENİZ
Dikenli ýssýz tarlalarýnýn ortasýnda
Karanlýk yemiþlerin aðaçlarý
Kayýp þehrin, yabani yalnýzlýðý
Evin ýssýz bir köþesine, sinmiþ çocuk
Suskun, sanki yokmuþcasýna
Ýncinen, bakýþlarý
Uçup giden, zamaný kemirir
Yangýn yaralarý arasýnda
Umutsuz! yürek
Yapýlmýþ, pazarlýk
Söylemek ister, yutkunur
Kalkar ayaða, tekrar oturur,
Düþünür, “Agam gibi beni de okutun”
Babasýnýn gözlerine bakar, iðrenç
Töre!
Onbeþindedir daha
Verilir, yaþlý adama
Alýnýr, baþlýk parasý
Satýlmýþtýr bedeni
Herkes, kendi türküsünü söyler
En nemli tepelerinde yeryüzü
El deðmemiþ ýþýk, yitik ruhun karanlýklarýnda
Kurtlarýn ormanýnda, parça, parça
Muaazam fýrtýna, söker köklerinden
Rüzgarýn kumu, vahþice girer gözlerine
Ürkmüþlük ve dibe batmýþlýk
Yýkýlýr beyaz kuleler
Kurban edilmiþ, elleri kýnalý
Yýldýrýmýn çakýþýnda çýðlýk
Merhametsizce batar güneþ
Ýki el namlu sesi,
Bir gonca gül düþer yere
Seste, yaðmurda ve daðlarda yankýsý
Batsýn töreniz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.