Çelikten duvarlarýn duvaksýz gelini
Gök yarýlýr uzayýnca elleri
Tutmak istediði kara fýrtýnalar
Beni hüznün oðlu diyerek koynuna çeker
Yaðar damla damla kalemime kusurlar
Gecede þairlik ölümden beter
Ve aðlamaktýr
Rahmet diye üstüme yaðan
Yýkan ömrümdeki umuttan örgülü desenleri
Hasret denilen demirden tokmak
Dayanýr yürek kapýsýna acýmasýz
Geceleri sorguda beynim
Ýþkence olur cevabý sevda isteyen sorular
Uyutmaz bir ses burasý deðil ki ana kucaðý
Vatandan ayrýlýðýn diðer adý amansýz gurbet
Duvaksýz kalmýþ gelinin yataðý
Dost yok düþman içimde taht kurmuþ
Çiçek solgunluðu iki büklüm masumiyetim
Bülbül periþan gülistaným harabe
Kulak gül kokulu sesleri çoktan unutmuþ
Mecalim kalmadý
Çelik kapýlý gurbette kilitli kabiliyetim
Ardýmda yaktýðým gemilerin külleri
Yýkýk köprüler üstüne tüneyen baykuþlar
Rahmetten yoksun gurbette yaðmurlar
Bir çocuk gibi diz çökmüþ
Açýlmýþ kalbimin semaya elleri
Bekler durur vatandan gelecek dost sesleri
Çelikten duvarlarýn duvaksýz gelini gurbet
Durma hadi yalvarýrým
Beni merhamet bilmez yataðýndan azad et
Ah hasretler özlemler sevgili kokan vatan bir yana
Bir de gurbette çöl yalnýzlýðý kara kýþlar olmasa
/kalin ]