Seni tanýmadan önce Bülbül gibiydim. Seni görünce pervaneye döndüm. Yana yana kül olsam da senin yanýnda, Yine de senden ayrýlamam asla. Yoluna ömrümü adadým ben sensiz olamam. Vuslata ermeden kendimi yaþamýþ sayamam. Gönlüme girdin ey güzel,oldun baþýma taç. Þu yaralý gönlüme sensin tek ilaç. Seni Gül bildim kendimi garip Bülbül. Sen benim ol yeter ki,yanayým bir ömür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KIRIMLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.