Suskun fırtına

Sensizliðin baþ aðrýsýdýr,
Gönül kýyýma vuran
Yalnýzlýðýn deli dalgalarý
Kurtulan yalnýzca ben deðilim
Gecenin hasret baskýnlarýndan
Suskun fýrtýnalardan

Mavimtýrak bir melodi serzeniþimde kan lekesi
Yarasa vaktinde uðulduyor sancýlar
Kuruyan dudaklarda unutulmuþ bir tebessümdür
Aðlayan mutluluk
Hüzne çalan gözlerimde acýlar keyiflenir
Ruhumda ayrýlýðýn otaðý kurulur
Mevziler iþgal edilmiþ
Yakýn mesafeden sýkýlýr kurþunlar
Böðrümde saplý bir öfke karanlýðý
Gözlere hükmeden toz duman gerçekler
Dost maskeli yüzleri görmek için
Dürbün gerek saf gönüllere

Azad olmuþ bir kartalýn
Özlemidir mavi gökyüzü
Kanatsýz özgürlük esarettir
Daðlarda yeþermez uslu çiçekler
Gül dikensiz açmaz
Aþk imkânsýza talip olmaktýr.
Maharet çöle düþmeden suya hasret kalmaktýr.

Yarým kalmýþ ölüm türküsü
Ufkumu sarmýþ aðlayan martýlar
Ýnleyen nehirlerde izi kalmýþ
Yalnýzlýðýmýn
Akar karýþýr duvarlarýn külüne

18 10 2007

Hüseyin Özbay

Sosyal Medyada Paylaşın: