Âþýk olmak gönülden hazmetmektir,
Nefesler hep aþk, aþk diye solur,
Aþk ne diye hep birbirine sorulur,
Aþký çeken bilir aþkýyla yorulur..
Aþk demek gönülden baðlýlýktýr,
Yaþama yeni umutlar katmaktýr,
Aþk yaþamdan huzur almaktýr,
Aþk yaþanýr öyle anlatýlýr..
Mesela Mevla aþký, sevgili aþký,
Bunlarýn hangisi diðerinden farklý,
Çekilir engel olamaz ona yargý,
Hayat da aþklar farklý, farklý..
Aþk yakar yýkar fena yapar,
Sevilenler sýðýnacak kapý arar,
Neþterden beter yaralar açar,
Yaralarý ancak sevgiler sarar..
Bir aþký yaþayan piþman birde yaþamayan,
Ne diyor gönüller ancak onu o anlar,
Onlarsýz da geçmiyor artýk zamanlar,
Hayat iþveleriyle dolar yaþandýðý an..
Hep ister daima biri anlar,
Gönül hep aþk, aþk diye harlar,
Bekler yaþamak için güzel aþklar,
Yok, olur gider aþkla yaþamlar…
Mevla’m korusun cümlemize,
El verelim bize uzatýlan ellere,
Dostluk olsun hep isteðimizde,
Uzak olmayalým dostça uzanan ellere..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.