Bu gece dünden de uzun olacak! Güneþ tutsak karanlýðýn özüne. Küsmüþ ufuk aydýnlýða, Bütün daðlar baþ kaldýrmýþ, Yücelmiþ evrenin sonsuzluðuna.
Derin bir uyku sarmýþ yýldýzlarý, Ölümlerden ölüm beðenmiþler bulutlarýn ardýnda, Sonsuzluða kulaç açmýþ ay dede, Nedendir? görünmüyor yerinde.
Sokaklar daha köhne, Iþýklar solgun! Rüzgâr sert, hava ayaz mý ayaz, üþütüyor gönlünce! Arada bir duyulurken baykuþ çýðlýklarý, Týrmalýyor kulaklarýmý köpeklerin tiz havlama sesleri.
Bütün bu karmaþa içinde Bir ben uykusuz, bir ben kimsesiz, yorgun, bitkin mecalsiz,
Damarlarýmda geziniyor yokluðun, Kan yerine sen dolaþýyorsun kor gibi, Yakýyor kavuruyor. Acýtýyor tenimi, Keskin bir býçak gibi yüreðime saplanýyor sonsuzluk!
Aðlamak, haykýrmak, küfretmek geçiyor içimden, Susuyorum! Ýçime attýðým her isyan, cellâdým oluyor, Dolanýyor boðazýma yaðlý bir urgan misali, Boðuluyorum!
Bu gece Yine uzun olacak dedim ya; Uzun oluyor iþte, bir türlü sökmüyor þafaklar, Meçhullerde aydýnlýk, Bu kargaþa içinde, Bir ben ayakta, bir ben uykusuz, bir ben uyanýk! Seni arýyorum! Yaradan þahit!
Ali KILIÇ-OSMANÝYE Sosyal Medyada Paylaşın:
ALİ KILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.