Öksüz kaldým þimdi ben kime baba diyecem bakmayýn böyle güldüðüme ona canýmdan can versem ölüm allahýn emri diyorlar üstümüze toprak seriyorlar neden gökyüzünü vermiyorlar öksüz kaldým þimdi ben güldüðüme bakmayýn gözlerim aðlar...... ölüm hep yürekleri daðlar kiminin annesi kiminin babasý kiminin evladý yatar öksüz kaldým þimdi ben yollar uzak ki hep gelemem mezar taþýný ben silemem bir caným var onuda vermek istesem öksüz kaldým þimdi ben acým büyükmüþ bilemedim þu dünyada hiç gülemedim derdimi babama diyemedim öksüz kaldým þimdi ben kara toprak doymazmýþ çok istedin mi almazmýþ sýrasý gelene hep yer varmýþ öksüz kaldým þimdi ben kimse anlamadý halimi çektim hep çileli günleri söyleyemedim derdimi öksüz kaldým þimdi ben baba evde yar imiþ baþýmýzda taç imiþ her derde ilaç imiþ öksüz kaldým þimdi ben bakmayýn gülen yüzüme hep çileli ömrüme gözü doymaz kara toprak elbet gelecek benimde önüme gözlerim bir güler bir aðlar yüreðimde hep acýlar unutulmaz bir acýyla gönlüm durmadan yanar aðlasa da gözlerim bil ki babam hep yüreðimdesin býrakýp gittin beni öksüz kaldým þimdi ben serap evren
Þiirime ses olan yorumuyla can katan saygýdeðer Gam_seli hanýma teþekkür ederim
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşkın gözyaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.