eski bir eskimemiþ resimde sepya renkli bir mutluluktan kopup gri bir ses yankýlanýr ýraklardan
ve bir gong çýnlar bir yerlerde
hiçe sayýp bütün söz bitiren iþaretleri yeniden baþlanýr noktasý konmuþ cümlelere býkmadan ve bir daha...bir daha
serilirken nedametsiz yaþanmýþlýklar yeniden gözlerinin önüne ve içinden çýkýlmaz bir labirentte kaybolurken düþler iki kereden daha çok kere yitilse de bitmek bilmez tünellerde direnilir ve bitilmez asla
bitme...
sonra bilse de bilmese de hayal de olsa hatta ve sýzýsý kimsesizliðin hiç bitmese de vazgeçilmez hiçbir þeyden yatýlýr koynuna akþamlarýn ayazýndan kaçýp da
çünkü aþk büyür anbean senli de sensiz de her þey bu kadar iþte
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.