En-Nûr
Nur; kendisiyle zahir, þeyleri izhar eden,
Bu ilahi ýþýktýr, görmek için tek neden.
Kâinatý gösteren, hakikati bildiren,
Gözlerden, gönüllere, girerek þenlendiren.
Duygu ve idrakleri, en çok kapsayan,
Özleri ve dýþlarý, ýþýklarla toplayan,
Iþýktan da ziyade, güzelliði bellidir,
Ve açýða çýkartan, Saydam bir tecellidir.
Karanlýðýn zýddýdýr, her zulmeti boðandýr,
Akla, fikre, vicdana, letafetle doðandýr.
Asla caiz deðildir, Hakka ýþýk denmesi,
Nur ise ondan doðup, ýþýk ile gelmesi.
“O Allah ki göklerin ve yerlerin nurudur”
Âlemlerde görünen her þeye sebep budur.
Bu ayette geçen “Nur”, var eden, aydýnlatan,
Azaltýp, çoðaltarak, ýþýða ýþýk katan,
Nur Allah’a denk deðil, onun bir tecellisi,
Bu aydýnlýk ayýrýr, temiz ile necisi.
Iþýðýn var olmasý, baðlýdýr gören göze,
Birde içeri doðru, kalbe, ruha ve öze.
Þu halde görendir, idrak edip anlayan,
Dýþarýdaki ýþýk, böyle vasfý olmayan.
Bu baðlamda gösterme, görme iþi farklýdýr,
Görünen nurdan fazla, gören nurun hakkýdýr.
Ýnsanýn bir basarý, yani gören bir güzü,
Birde basireti ve idrak eden can özü.
Göz, ýþýkla renkleri algýlama organý,
Basiret, idrak ile akýlýn kuvvet yaný.
Celal perdelerini, kaldýrsaydý mutlak nur,
Ýdrak eden her varlýk, anýnda helak olur.
Umutlarýn gözünden, sýyýrsaydý perdeyi,
Vechinin pýrýltýsý, yok ederdi her þeyi.
Nur perdenin kendisi, yarattýðý kuluna,
Can gözleri canana ta ki açýk buluna.
Hakta fani olana, Hakkýn Hakký vermesi
Bu halse kulun deðil, Hakkýn kuldan görmesi,
Þeriat ve akýldýr, bu evin anahtarý,
O kapýyý bulanlar, kullarýn bahtiyarý.
O “Müminin basiretinden kokulur” diyor,
“Onlar Allah’ýn nuruyla bakar” ý ekliyor.
Bu bakýþtan cümleyi, Rabbim mahrum etmesin,
Lütfüyle sevindirsin, kahrýyla incitmesin.
30.03.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.