HÜSNÜ BAKKAL

Mahallenin bakkalý, hüsnü amcamýz vardý
Zarureten konuþur, çoðu zaman susardý
Birden bire sokaðý, matem havasý sardý
Camiden çýkanlar hep ,o tarafa çark etti
Eyvah hüsnü amcamýz, dönmemek üzre gitti

Alýþmýþtýk yýllardýr, hakikaten severdik
Hüsniye teyze ile, tanýþtýrýp everdik
Mahalleden ev tutup, kirasýný biz verdik
Tabutlu bir kamyonet, kapýsýna park etti
Sevimli hüsnü bakkal, mahalleyi terk etti

Dükkanýnýn ýþýðý, kýrýk camlý fenerdi
Hafifçe rüzgar deðse , hemencecik sönerdi
O yüzden akþamlarý, eve erken dönerdi
Sela sesini duyan, öldüðünü fark etti
Þu bizim hüsnü bakkal, bizi býrakýp gitti

Kapýdaki yazýda, kapalýyýz diyordu
Ona ramen üç beþ genç, ýsrarla bekliyordu
Sonradan gelen biri, olayý biliyordu
Beklemeyin çocuklar, veresiyeler bitti
Kepenkleri kapatýp, hüsnü amcamýz gitti

Oldukça maharetli, sanatýnýn piriydi
Merhamet abidesi, pýnar gözlü biriydi
Yalan dolan bilmezdi, tam sözünün eriydi
Þimdi sevenlerini, acýlara gark etti
Bir yaprak dökümünde, ukbaya hicret etti

Sevgiyle yaklaþýrdý, umut ile yaþardý
Sabýr hazinesiydi, Çok zorluðu baþardý
Mahallede herkesin, yardýmýna koþardý
Vade tekmil olunca, dünyadan rýzký bitti
Ýki bayram arasý, hakka yürüyüp gitti

.....HALÝT BELGELÝ...Ben bir hiçim.....
Tüm bakkal amcalara uzun ömür dilerim.







Sosyal Medyada Paylaşın: