KARA GÜNLER

Çanakkale ’de ;
Koyun koyuna yatan ,
Türk ,kürt kardeþler .
Þimdi düþman olmuþ ,
Pusuda bekler .


Kara,kara bulutlar .
Kaplamýþlar yurdumu .
Zor kýþ bile gitmiþ .
Güzel günlere hasretken ,
Neden bizi kara günler bekler .



O zýgýt atarken ,
Bizde zeybek oynardýk .
Davul ayni davul ,
Onun sesi onu öyle
Biz böyle çoþardýk .


Yok yere bir can kýyan ,
Tüm insanlarý kýymýþ gibidir.
Yardýmlaþmak varken birbirine ,
Bu tabut taþýmak niye .
Sað gönderirken analar .


Karalar baðlamýþ baþýna .
Kor düþmüþ ocaðýna .
Ekmiþler kin tohumu .
Ýþçi fabrikaya düþman .
Çalýþmadan eðlenmeye alýþkýn .


Egolarýyla çoþmuþ insan .
Et yemeden doymayan .
Kapý önünde deðil kuçukuçular .
Emdikçe kanla beslenen ,
Gözü doymayan yamyamlar .


Yardýmýný yine esirgemesin ,
Çanakkale de sisle ingilizleri alýveren .
Sual sorulmaz hikmetine .
Açtýk uzandý sana eller .
Yabancýnýn kuklasý olmasýn yurdumdakiler...

Sosyal Medyada Paylaşın: