GİDECEĞİM BU ŞEHİRDEN

Gidiyorum bu þehirden...
Alaca karanlýkla birlikte yola çýkýyor acýlarým...
Yalnýzlýðýmýda aldým koluma...

Bir o býrakmadý zaten beni; birde senli düþlerim...
Hatýrlarmýsýn bu þehri sevmiyorum derdim sana hep.
Bu þehri "Sen" sevdirmiþtim bana...
Þimdi yoksun en baþta olduðu gibi yalnýzým yine bu þehirde...
Anýlarým ve Yalnýzlýðým...
Bir onlar býrakmadýlar beni...

Her düþtüðümde Sen tuttun elimden,
yani senli düþlerim tuttu elimi...
En karanlýk gecelerde hatýralarým ,
aydýnlattý odamýn zifiri karanlýðýný..

Yokluðun acýtsada canýmý,
Sevdan sarýyordu yaralarýmý...
Ama sen bilmiyordun..

Aslýnda Sen Seni Sevdiðimide bilmiyordun...
Bilmek istemiyordun, kabul etmiyordun...
Sen var olmamýþtýn hiç bende....
Bir boþluktu sevdiðim, dipsiz bir kuyu,
karanlýk bir girdaptý...

Bigün geldiðin gibi gitmiþtin,
sessiz sedasýz ve habersiz..
Bir haber beklemek aptallýktý biliyorum...
Hiç habersiz geliþin gibi habersiz gidiþini bilmeliydim...

Ve biliyordum...

Bilmek neyi deðiþtirdi ki?
Hiç koca bir Hiç... Hiç bir þeyi deðiþtirmedi...

Gelmiþtin Sevmiþtim...
Burdaydýn Seviyordum...
Gittin ve ben hala Seviyorum....

Yanýmda deðilsin biliyorum ama Yüreðimdesin...
Ben bununlada yetiniyorum...

Sen Elindekiyle,
Sana Kalanla Yetinmek Ne Demek Bilirmisin?

ÝLHAN KAN

Sosyal Medyada Paylaşın: