Gönül Evi

Asi bir rüzgâr mýydýn kader ?
Kýrdýn kolumu-kanadýmý,
Dalýmý ...

Her gün yalnýzlýðýmla
Kol kola yürüdüðüm
Islak kaldýrýmlara,
Ve aynalara …
Haykýrdým durdum,
Gözyaþýmý, ahýmý ...

Katran karasýdýr kaderim
Kendimi bildim bileli !
Ne o zalimin zulmü deðiþti,
Ne de periþan halim.

Pul pul,
Benek benek sarardý.
Döküldü yalnýzlýðým,
Dört duvarýmdan.
Söyle bana Tanrým !
Bu sevmenin günahý mý ?
Yoksa cehennem dedikleri,
Þu melun gecenin siyahý mý ?

Biri gelip yaksýn þu kandilleri
Zifiri kubbede.
Can çekiþiyor anýlar,
Bir yaralý sevdanýn kalbinde.

Ne ölüyor!
Ne de canlanýyor yalnýzlýk!
Þu matemler dolusu,
Gönül evinde.

Celal Çalýk

16 Ekim 2007

Sosyal Medyada Paylaşın: