Bildik Bir Masal

Masal bu ya delikanlý bir güzele
Aþýk olmuþ gönlünün yettiðince
Gel gör ki bu güzel pek de nazlý
Bir türlü yüz vermez sevdalý gence


Dolaþýrmýþ delikanlý güzelin muhitinde
Hani olur da biran görür camýn önünde
Yok, ne yapsa nafile, yüz bulamayacak
Güzelin gönlü kendi gibi güzel bir gençte


E tabii yakýþýklý sayýlmaz bizim delikanlý
Ne babasý mevkiili, ne de soyadý þanlý
Cebinde de yok ki beþ kuruþ para
Ne yatlar sunabilir, ne de bir yalý


Güzel bir gün konuþur en kadim dostu ile
Tesadüf bu ya gençte ordan geçmekte
Duyar ki sevdasý onu küçümser
Çok içerler güzelden duyduðu bu sözlere


Tutturur türküsünü uzaklaþýr oradan
’Bir nefes mutluluðu çok mu gördü yaradan
Eller sefa sürmede, bu yara derin kuyu
Sevdalým acý söyler, gitmeli buralardan’


Ocak - sýla dar gelir hazýrlar çýkýnýný
Çýkmalý yakalayýp günün ilk ýþýðýný
Sevda yükü aðýrmýþ tek taraflý olunca
Düþer yola alýp ta yanýna acýsýný

*******

Gel zaman git zaman karýþýr gurbet ele
Kazancým az demez þükür eder verene
Bir cam ustasýdýr yanýnda çalýþtýðý
Çok sever can vermeyi kum tanelerine


Titizdir ustasý, iþini ince yapar
Yaptýðý boncuklar gerdanlarda ýþýldar
Gencin yaptýðý boncuk yakýþmaz ipe
Anlar ki bu iþte bir püf noktasý var


Ýþinin ehli usta sever delikanlýyý
Öðretir bir güzel camýn ’püf’ noktasýný
Gencin hevesle dizdiði renk renk boncuklar
Süslemektedir artýk muhitte gerdanlarý


Derken bir gençkýz gelir biraz çirkince
Lakin gözünden belli zekada yok üstüne
Der bunlardan hangisi sevdalý boncuk
Anlamaz delikanlý, sevda boncuðun neyine


Gençkýz gülümseyerek sözüne baþlar
’Her biri ayrý dilde, konuþur bu boncuklar
Kimi hasreti söyler sýladaki ocaða
Kimi vefasýz yare türküler yakar’


’Kimi delik deliktir sevdalý yürek gibi
Hor görülmüþ çiçeði beðenilmemiþ gibi
Göze hitap etmesede endamý - simasý
Iþýk saçar mekana gönlünün güzelliði’


Gençkýz gönül baðlamýþ ona besbelli
Gülümsemiþ genç, içten olmalý sevgi
Güzelliði unutup yüreðe dokununca
Ferhat’ýn gözleriyle görmüþ Þirin’i



Sosyal Medyada Paylaşın: