yabancı

Kendime has hüzünlerim var herkes kadar
Ne kimseden alýntý ne de çalýntý!
Mutlu bir son yazmak istedim hayatýma…
Geri döndürdü gözleri, acýmadý yaþattý!

Herkes gibi býrakacak sandým, Býkýp usanacak!
Gözlerinin içine bakarak, yaþ dolusu yalvardým
Dedim; Býrak! Kaç kurtar kendini…
Bir daha asla sevemem sandým, aldandým!

Kolay deðildi bir enkazý yerinden kaldýrmak
uçsuz bucaksýz çöllere yaðmur yaðdýrmak
ömründe ilk kez gördüðü biri uðruna
yaþanmýþlýklarla dolu hayatý baþtan yazmak

o yabancý, öyle býraktý ki kendini kollarýma
güvenmeyi öðrendim o zaman asýl anlamýyla
her ne kadar korksam da kendimden!
Onunla, o oldum! kendimi býrakýp yol kenarýnda…

Sosyal Medyada Paylaşın: