Bilmem kaçýncý doðmuþ olduðum günün sabahý, Senle baþlayan, senle vesile olan; Büyük haksýzlýklar yaptýðým kimliðimde adý geçen herkese, Büyük bir özür borcum var biliyorum... Canla, kanla, kinle seni istiyorken Susup içime attýðým bütün heveslerim içinde elbet...
II Ýtiraf
Güçlü olduðuma inandýðým bütün masallar yalandý halbuki. Yaþlandýkça anlýyorum, Gençliðimdeki hevesleri bir daha yakalayamayacaðýmý. Ben ki muzaffer, ben ki ulu Yorgunluðundan ellerim titriyor þimdi hayatýn karþýsýnda. Kabullenmek bu kadar aðrýma gitmezdi oysa. Anlayamadým gitti...
III Son Söz
O gece sana istinadendi herþey, Ben küfür ederken bile Kimse görmedi içimde seni, ki sen, ve yokluðun, ateist olmak gibi... Hep bir baþka beden, hep bir baþka nefeste býrakabilirim umuduydu pahalý heveslerim Seni de unutamadým ya iþin özü bu iþte... Hep kuru gibi görünsede; 26 yaþ döktüm o gece, sana, bana Ve kimliðimde adý geçen herkese...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.