SABAHA KADAR

Söküp alsan göðsümden kalbimi, ellerine,
Sana olan sevdamý, sorsan sabaha kadar.
Daðlarýn arkasýnda öksüz bir nergis gibi,
Üþüyen bedenimi, sarsan sabaha kadar.

Ben içmeyi bilmezdim, meyi aþkýnla tattým,
Mutluluðu ararken hicrime, elem kattým,
Her gece þu gönlümde kaç meyhane kapattým?
Þiþeleri, kadehi kýrsan sabaha kadar.

Ansýzýn kapým çaldý, karþýmda duruyordun.
O yaþlý gözlerinle bir þeyler soruyordun,
Kalbin gizli yerinde beni mi arýyordun?
Dün gördüðüm rüyâyý, yorsan sabaha kadar.

Sen gidersen gönlüme bir daha güneþ doðmaz,
Çatlayan topraklara bir damla yaðmur yaðmaz,
Dertlerim sayfalara, kitaplara da sýðmaz,
Ne olur baþucumda, dursan sabaha kadar.

Dolaþýp diyar diyar rastlarsam izlerine,
Yaralý ceylan gibi, sýðýnsam gözlerine,
Þu çileli baþýmý dayasam dizlerine,
Gül sînenden merhemin, sürsen sabaha kadar.


Sosyal Medyada Paylaşın: