kirpiklerinde nem alnýnda dehþeti sabahsýzlýðýn içimsiz ab babýnda silkeleniyorsun kadýn gözlerin büyüyor ufukta dünya ayna elinde aþikâr çýkmazlarýn aslýnda dilinde kýrmýzý güller güzelliðini sorguluyorken öptüðün yerde kanýyorsun tuttuðun bardaktan söylediðin þarkýdan akýyorsun _da anlaþýlmýyorsun kadýn düþünmediðini yapmadýkça
bir de arka bahçende simetrik gölgeler yürür o gölgeler seninle övünür ve akýttýðýn yaþta heves adýnda korkak büyür yani, yanlýþ yerinde aðlýyorsun kadýn sen bu yalnýzlýðýn