Martı

Kanadýnýn sola doðru sarktýðýný gördüm martýnýn.
Belli ki okþamayý bilmeyen bir sakar güvercin kanadýnýn,
Haþin darbelerine maruz kalmýþtý kanadý zavallýnýn.
Uçsuz bucaksýz maviliklerde uçardý martý,
Hiç tenezzül etmeden atýk balýklara,
Keþfetmek isterdi gökyüzünün derinliklerini umarsýzca bir karartý.
Nasýl olsa düþtüðünde açlýðýna çare arardý.
Bilirdi ki alçak zeminlerde uçanlar dan çok vardý.
Süslü bir güvercine gönül baðladý bir gün martý.
Sen benimle yüksel hayallerimin enginliðine dal diye yalvardý.
Önce martýnýn engin hayallerine dayanamadý.
Uçmaya çalýþýrken baþabaþ onunla,
Alçak semalarla da mutlu olur sandý.
Ama güvercin kanatlarýna daha fazla kýyamadý,
Sýnýrlarý olmayan martýnýn menzilinden çýktý.
Gagasýnda taþýdýðý azýðýnýn güveniyle yeryüzüne aktý.
Sessizce süzülürken emin ellerine,
Kanadýný martýya taktý.
Kenetlendiðini farkettiðinde martý, güvercinin narin tellerine.
Çýðlýklarý bütün mavilikleri yýrttý yerde ve gökte.
Son bir gayretle çýktý güvercinin menzilinden
Kýrýk kanadýnýn aðýrlýðýný attý üzerinden.
Hýþýmla yükselirken uçsuz bucaksýz maviliklere,
"Senle uçmak istemiþtim ama uçabilirim ben tek de"
Mýrýltýsý çýktý martýnýn kýrgýn yüreðinden.
Son kez ve bir daha geçmiþti feleðin çemberinden.

Sosyal Medyada Paylaşın: