Bir ömür sukut etsem, halimi ayan etmesem!

Ne caný ve
ne de cananý dilegetirsem


Ruhumun
figan eden hicran
damlalarýný sabrýn vecdiyle demlesem


Kalbimin
inþiraha muhtaçlýðýyla yetinsem,
aþktan söz etmeye hiç cüret etmesem


Gönlümü vakfetsem,
irademden geçsen,aklýmý ve
izanýmý feda olmak için azimle derlesem


Ruhum hangi
ufka dalsa hüzün var


Umutlarý
niye zaman kýrar, bizar
olan kalp neye yarar, kimi anar


Gece döþeðim olsa,
taþ yastýðým kalsa,hazan her
zaman yanýmda bulunsa ne çýkar


Kime dertleneyim,
þehrine malik olmadýðým kalbin
melalinden nasýl söz edeyim, gözler aðlar


Ne zaman
dikkat kesilip sarsýlsam


Emrivaki yapan,
tuðyana dalan, hiddeti yaþatan,
þiddetten sakýnmayana baksam


Ýçine düþtüðü
acizliði nasýl anlatsam, nefsin
esaretinden kurtarmak için bir çaba harcasam


Korkudan
emin olmak için kalbimi yoklasam,
þer olandan þirretlik yapandan nasýl kurtulsam


Lafs-i celali
ihsanla anmalýyým
Varlýk adýna neyim varsa
kurtulmak için bahane aramamalýyým


Dünyaya
dalmaktan kurtulmalý,
avuntuda nefsin payesi var,
kalbi yaralar, bu hakikati anlamalýyým


Ruhumu
özgür kýlmak adýna,
umutlarla hemhal olup,
hanifliði yaþamak muradýna kanmalýyým


Ölüm
ne kadar sakin bir liman
Sessizliðin haþyetinden
söz ediyor suskun kalan bu zaman


Bela
kimden söz eder,
kader iradenin muvazenesinden
zuhur eder diyor haber veren an


Düþünmektir iþim,
fikir en kýymetli deðerim, akýl ve
irade azme tabi olan bedelim, ey inanan




Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: