Herkesin korktuðu yerdeyim, peydahlanmýþ hayallerin peþinde Korkarým geceleyin, yýldýzlar görünmez benim þehrimde Gün doðumu sancýlýdýr yüreðimin burkulduðu bu yerde Gülmek mi arkadaþ; niye, neye ve kime(?) aðlanacak halimize...
Sabah, öðle, akþam derken bir gün daha bitti yine Dönüp bakmadan ardýna geçti yýllar, göçtü o; niye? Neden bu dünyadayým sordun mu hiç kendine Al baþýný arkadaþ vur kafaný secdeye..
Gençliðim var dedim savurdum günlerimi. Geçtim televizyon karþýna erittim benliðimi. Artýk; sokak, cadde, mahalle çocukluðumda aný Yaþlýlýk geldi mi ne bekliyorum o aný...
29/02/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan Uzunhasan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.