AMASYALI OLMAK
Yansýr Kral Kaya’dan günün ilk ýþýklarý,
Hafif bir rüzgar eser okþar saçlarýmý.
Ýnce bir naðme duyulur uzaklardan,
Yürek sýzlatan bir aþýðýn sazýndan.
Amasyalý olmak hissetmektir müziði,
Keþfetmektir içindeki sanatçý kimliði…
Ýhtiþamlý tarihe tanýktýr; Yalýboyu Evleri,
Süzülür usuldan Yeþilýrmak, zümrüt yeþili.
Kimin gözlerine deðdiyse, etmiþtir esiri,
Alýr götürür uzaklara, çözülemez sihri.
Amasyalý olmak, sevdalanmaktýr yeþile,
Tutkuyla baðlanmaktýr, doyumsuz güzelliðine…
Ferhat’ýn “Þirin” kenti dolaþýr dilden dile,
Büyük aþklarý bürünmüþtür tarihin gizemine.
Vur külüngü Ferhat, kayalarýn böðrüne,
Þirin’in seni bekler, iki gözü iki çeþme.
Amasyalý olmak, yaþamaktýr efsaneyi,
Yaþamaktýr geçmiþten gelen sevgiyi…
Akþamýn kýzýl örtüsü inerken üzerine,
Yakamozlar oynaþýr yeþil gözlerinde.
Göz kamaþtýrýr Harþena, tüm heybetiyle,
Söyle;
Kim doymuþ ki ben doyayým senin eþsiz seyrine?
Amasyalý olmak içmektir ab-ý hayat çeþmesinden,
Ölümsüzlüðe kavuþmaktýr insanlarýn nicesinden…
Elif Nur ALP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.