SEVMEDİM Kİ HİÇ SENİ!
Ben seni hiç sevmedim ki!
Görür görmez yüreðim hoplamadý yerinden
Heyecandan karþýnda dilim olmadý ki lâl
Kamaþmadý gözlerim, gözlerinin ferinden
Normaldi kalp atýþým, almadý bir garip hâl
Pervâneler misâli etrâfýnda dönmedim
Düþüp aþkýn nârýna yanýp yanýp sönmedim.
Sâdece tesâdüftü her gün karþýna çýkmam
Yolumun üzeriydi beklediðin o durak
Küçücük bir kazâydý görmeden çarpýp yýkmam
Birden karþýma çýktý o masa ve oturak!
El ayak dolaþmasý deðil, dedim ya ’kaza’
Kendini bir þey sanýp boþuna çektin naza!
Ben seni hiç sevmedim ki!
Nazar-ý dikkâtimi üzerine alýndýn
Gayri ihtiyâriydi sana öyle bakýþým
Güldün karþýma geçip, kuðu gibi salýndýn
Dalgýnlýktý tersinden sigaramý yakýþým!
Sana deðildi ki o iç çekiþlerim falan
Gerçek þu ki güzeldin, ’deðildin’ dersem yalan.
Titreyen bir ses ile önce ’günaydýn’ deyip
Sâdece merakýmdan sordum o gün adýný
Sen de söylemiþtin ya baþýný öne eðip
Ýçimden ’bu’ demedim ’hayâtýmýn kadýný’
O günden sonra senin hayâlini kurmadým
Gece gündüz ismini sayýklayýp durmadým
Ben seni hiç sevmedim ki!
Yüreðimdeki sevdân yapmadý beni þâir
Senin için basmadým k(ý)lavyenin tuþuna
Bir tek þiir yazmadým sana ve aþka dâir!
Vermedim ki adýný bir muhabbet kuþuna
Seni anlatmýyordu yaptýðým hiçbir beste
Ne re’deydin ne mî’de sen yoktun hiçbir seste.
Bir mücevher misâli, dünyâca mâlûm ünü
Saklamadým ki seni gönlümün kasasýnda
Çabuk geliþti her þey, güzel bir pazar günü
Bir baktým yan yanayýz bir nikâh masasýnda
Evet derken mutluydum, ve mutlu gördüm seni
Ne kadar sevmemiþim, anlýyor musun beni?
Þiirimi güne lâyýk gören seçici kurulumuza ve okuma nezâketi gösteren herkese teþekkürler.
Þiirle, dostlukla, selamla ve sevgiyle.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.