Mavileri çoktan solmuþ bir sevdadýr yüreðim, kim bilir hangi çýkmaz sokaklarda, bu kaçýncý sabahlayýþým kaçýncý kayboluþum bu kendime bile yabancý,emanet düþlerimin soysuzluðunda kim bilir, bu sende, kaçýncý kez kendimi arayýpta bulamama sancýsý…
yüreðinin kenarlarýna düþüyorum her defasýnda ellerim,sana dokunmak yerine hüzünler topluyor kim bilir topladýðým bu kaçýncý yakamoz gözlerinden bu kaçýncý ay ýþýðý ardýna düþüp gittiðim bu kaçýncý sýzý yüreðime kurþun gibi sapladýðým…
þimdi sen çok uzaklardan gelen hüzünlü bir bulut olma durma üstümde yaðma artýk gözlerimde ýslanmasýn yeniden fýrtýnalý gençliðim kim bilir bu kaçýncý yarým kalan gülüþüm mavileri çoktan solmuþ sevdalarda kim bilir, bu kaçýncý çocuksu ölüþüm…
Mehmet COÞKUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.