Hani derler ya Bir varmýþ bir yokmuþ Biz de bir vardýk bir yok olduk iþte. Masallarýn sonu iyi biterdi ama Bizimkisi hüsran oldu iþte.
Her masal gibi tesadüfdü karþýlaþmamýz Sen bir el oðlu bense bir garip çoban yýldýzý.
Sen yolunu kaybetmiþ dolaþýrken ormanda Gözlerin beni buldu bir anda. Ben yolunu kaybedenlere ýþýk Sense o ýþýða aþýk.
El oðlu hýrçýn El oðlu kaba El oðlu nankör Çoban yýldýzý narin, çoban yýldýzý nazlý..
Dur dedi çoban yýldýzý incitme el oðlu Söndürme bu parlayan yýldýzý.
El oðlu dinlemedi kulaklarý saðýr O nice yollarý yalnýz aþýp da gelmiþ ýþýksýz gözleri kör Yaralarý derin yeni yaralara alýþkýn Susmadý çaðladý da çaðladý bir çaðlayan oldu Çoban yýldýzý sustu her gün ýþýðý biraz daha pustu.
El oðlu masalýn sonunu yazýyordu bilmedi Aðzý canavara döndü alev saçtý gün be gün Yaktý ortalýðý, ay yandý yýldýzlar yandý güneþ yandý Çoban yýldýzý boynunu büktü o aleve kendini attý Bu masal da burda bitti.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.