bu hayat emeklerken daha ardýmýz sýra koþ diye naralar attý -koþtuk-
yoruldum dedikçe olmaz dedikçe bir kýrbaç gibi en olmaz anlarda hiç beklemediðimiz þeyleri sýrtýmýza deðil yüzümüze çarptý -göremez olduk-
bu hayat biz konuþmadan daha acýmasýz bir arý misali kendisi deðil bizim dilimizle dilimizi soktu -hiç konuþamadýk-
sanki her yolun baþýnda her virajda bir nöbetçisi bir tökezi vardý -dayandýk-
ama gel gör ki býçak dayanýnca -kemiðe kadar- o alýþýk olduðumuz hafif sancý yerine kanlar içinde bir beden kalýnca yetti artýk deyip kalkýp gitmek geldi içten -sabrettik-
onunda zamaný gelecektir ama son bir engel kaldý kardeþim bil ki sonrasý güzel sonrasý mutlu sonrasý iyi olacak
GÜLMEYÝ UNUTMADIYSAK EÐER
18,10,2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşikar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.