hirbâ.
kiralýk seviþlere giyinmiþ özlem
eski-püskü pis bir berde !
duvarýn yapýþkan soðukluðunda,
kuþanmýþ allarý pullarý bu ne hal !
hilye mi ararsýn ? arama !
yoksa; durduðun yer, kalýr aldanýþta.
sevsen de hayvan diye bukalemûnu da,
gerçeðini, bir gerçek sarmýþ, adý da hirbâ !
kazanmýþlýða bak, ayaklarý çýplak...
kudret, keskin hesapla yazýlmýþ adýna
zor belki çatlamýþ adýmlarla hayatta yol almak,
lakin, yalýn kararlýlýk bir þahla, koþar adýmda.
hani mahvolan harmanlarda,
bir yýlýn emeði gider ya,
söversin gelmiþini geçmiþini bin solukta.
sövme dur !
giden umudun ardýndan,
bir mucize de sana vurur mutlaka !
hirbâ : sýk sýk fikrini deðiþtiren kimse.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.