fallar çýkmaz, içimiz yanar
terkedilmiþliðimizin niçinin de kala-kalýrýz
hazmedemez, anlayamaz kabullenemeyiz
bir þeyler yalandýr,
inanmayýz,
ikna olmayýz,
mutmain deðiliz
oysa tercihleri olmalý kiþinin
ve gerekçesi kararýna esas teþkil eden
herkes kendi kararlarýný, hür iradesi ile vermeli
artýk sevmiyordur, can-ý gönülden
kime ne; bu onun tercihi
oysa gerçek yok mu, geldiðinde
“hoþ geldi”.. deyip baþýmýza taç ederken
gittiðinde hüsnü kabul ile
hürmette kusur etmeden
kaderimin burasýndan
ömrümün bu kadarýna
þükür Yaratana yazana
þükür adýný yazdým adýyla yan yana
gitmesi gerekiyordu kader böyle istedi
þükür çok mutlu etti
ama gel bunu yüreðine anlat
sen o’nlu hasretler büyütürken
ve umurunda olmadan visalmiþ, vuslatmýþ
onun mutluluðu üstüne dualar,
temenniler, hülyalar
sevdiklerine kol-kanat
sevmediklerine düþman olmalar
son bir kez daha
sevdiðini söylemediðine piþman olmalar
hep en güzel yerinde
olmadýk kýrýlmalar
budanmalar
kahrolmalar..
yanmalar
sevmek güzeldi.
seviþmek de
sevgili en güzel hem de;
güzeller güzeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.