gögsümüzde beslerdik sevgiyi mukedes bilmiþtik aþký vurmamýþtýk ahbabý sýrtýndan tutmamýþtýk insana kin bir düþ kurmuþtuk biz, bir insan dahi aç kalmýyacaktý yetimler horlanmýyacaktý renge ýrka bakýlmýyacaktý koparýlmýyacaktý çiçekler dalýndan temiz bir deniz olacaktý ölmüyecekti kuþlar talan son bulacaktý ormanlar daðlar nehirler bize kalacaktý hani analar aðlamýyacaktý avttu bizi köhne çarkýnda zalým yerle bir etti aþký sevgiyi öðretti bedenlere ihaneti nefreti yýktý duygularý zalým þimdilerde yalan aslýný geçti dürüslük hapsedildi kuytularda kaldý insanlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.