El- Gani, El-Muğni
El-Gani her ne kadar zengin olsa bile,
Konu Allah olunca, Gani’lik gelmez dile.
Hiçbir þeriki yoktur, mülkün tamamý onun,
Her þeyi mukayyettir, gelip geçici kulun.
Rahmet ve nimetleri, sýnýrsýz sonsuz olan,
Hazineler künhünü, yanýnda hazýr bulan.
Varlýðý ezelidir vacip, kadim ve baki,
Kullarý ölümlüdür, varlýklarý afakî.
Rýzýk verdiklerinin, yemesi, içmesine,
Hidayet ettiðinin, ibadet etmesine,
Ýhtiyacý olmayan ve bunlardan müstaðni,
Kemal sýfatlarýyla, O tek zengin tek Gani.
Onun ulûhiyeti, aþaðý etmez meyil,
Tecelliye, mecbur, zuhura muhtaç deðil.
O Gani esmasýyla, kayýtlanýp kalmayan,
Hazineler daðýtýr, eksikliði olmayan.
Zenginliði kendinden, her halde ve þartlarda
Baþkasýna ihtiyaç duymaz her halükarda.
Her varlýk ona muhtaç, her þey onun asarý,
Bunlar ona faydasýz, ne de olur zararý.
Zatýnda, sýfatýnda, fiiller ve hükmünde,
Ýhtiyaçtan münezzeh, âlemlerin tümünde.
Ýhtiyaç duymamakla, ihtiyaçlar gideren,
Hiç fasýla vermeden, karþýlýksýz hep veren.
El-Muðni, kullarýna, kâfi ve yetendir,
Dilediði kimseyi, kendi zengin edendir.
Zenginlik gayret ister, her gayret zengin etmez,
Gönülle ilgiliyse, çabalar boþa gitmez.
Akýbeti düþünür, fikre-dersek eceli,
Maddi zengin olmanýn, çok aðýrdýr bedeli.
Bu hal kimini nemrut, kimini Karun yapar,
Bunlar Allah’a asi, kendi gücüne tapar.
Ýlahi hükümlerle, kolay deðil harcamak,
Nefsin cimriliðinden, korunan bilir ancak,
Ýsteðince veren Hak, yerince ve gereðince,
Elinde tutamazlar. Rabbinin isteðince.
Zengin bütün varlýðýný, verecek kadar cömert,
Fakir ihtiyacý olaný, alacak kadar mert,
Olursa akan sular, billur gibi durulur,
Gönül bahçelerinde, muhabbetler kurulur.
Ýstiðna, züht, rýza, kanaat, hýrs, zaruret,
Hallerince vermekte, Cenabý hak, atýfet.
Ýstiðnaya varlýk yokluk, birbirine müsavi,
Senin benim ayýrmaz, inancýnda pek kavi.
Züht halindekiler, baþak tavýr takýnýr,
Allah-la arasýna, giren maldan sakýnýr.
Rýza halinde olan, varlýða heves etmez,
Eline geçenlere, sevinmez ve üzülmez.
Kanaat ehli hýrsa, ihtirasa kapýlmaz,
Olan ile yetinir, cömertlikten kaçýnmaz.
Hýrs hali olan kimse, mal, mülk, parayý sever,
Peþini hiç býrakmaz, elinde olsa eðer,
Zaruret duyan kiþi, elzem olaný ister,
Böyle durum içinde, farklý çabaya girer.
Tasavvuf da zenginlik dereceleri üçtür,
Ariflere kolaydýr, cahillere çok güçtür.
Birincisi nefistir, raðbet edilen yola,
Sülük etme halidir, bir an vermeden mola.
Maksudu Allah olur, isteklerden kurtulur,
Böylelikle o nefis, doðru yolunu bulur.
Ýkincisi kalp hali, zenginliði ziyade,
Hakka vermiþ kendini, Hak ta etmiþ iade.
Bu iade edilen, Hakkýn bizzat kendisi,
Ve o kalbe hükmeden, el-Muðni efendisi.
Üçüncü; evvel, ahir, zahir, batýn hak görmek,
Birçok peygamber, veli, sýddýklar buna örnek.
Kâmilin zenginliði, irfanýnda hafidir,
Baþka þey istemezler, yalnýz “Allah” kâfidir.
Ya Rabbi gönlümüzü, aþkýn ile engin et,
Kimseye muhtaç etme, kendin ile zengin et.
Allah’ým, yalnýz sana, tenezzülle ineriz,
“Sana ibadet eder, senden yardým dileriz”
25.03.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.