hersey bi yana erguvan zannettim ben oysa seher çiçeği salihkemal
hersey bi yana erguvan zannettim ben oysa seher çiçeği
dalýndan düþen bir kuru yaprak gibi yerdeydim; savrulurken rüzgarda anladým ki sürgündeyim
bir yerde koyu yeþil baharýn rengi. heryerdeyse güz þimdi. rasgele secilmemiþ hayatýmda bu ten bu koku bu duygu. kesilen rüzgar var kahverengi yapraklarla suan. içimde. heyecan. hatýrlamak yetiyor bazen bazense var olduðunu bilmek. mesafe olduðunu zannetsemde aramýzda aslýnda hersey senin yanýnda yürümek. daha ne diyebilirim ki bilemiyorum. aslýnda ben neyim soramýyorum.
bir palette erirken seninle , ayný tuvale sürülmek karýþmak tümüyle içiçe geçmek... süzülürken uçlarda eriyip gitmek.tek bi desen olup beraber yürümek.. daha ne isterimki hayatta.. bu uyum bu ahenk bu ise rüya. gözgöze gecmiþ iki renk aslýnda
herseyim, güzelim dünya üstüm. rasyonelim, naturmortum, nüüm.. herseyimde olmak nasýl acaba? aldýðým nefese tesir etmek yada.. etkilemek hayatý bu yaz gecesinde renk vermek.. karýsýp düz beyaza gecmek ruhuma. biraz narin birazsa dikenli.. keyfe keder bu bahar. yumusak bi kucak, beyaz ten . oturup kalmak gibi sahilde sarýlmak sana, dayanmak o göðüse ortaya koyarken herseyi, etraf yaz baþý sanki, acýk secik. gösterince kendini açar gibi. hersey bi yana erguvan zannettim ben oysa seher çiçeði
Sosyal Medyada Paylaşın:
salihkemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.