küçücük bir tohumla baþlar aþk, sonra topraðýný deðiþtirirsin seversin yapraklarýný, öpersin sözlerle belli edersin sevgini...
gece oldumu son kez bakýp yatmak istersin acaba üþüdümü diye aklýn takýlý kalýr kalkar bir daha bakarsýn tebessümle selamlar seni
kocaman olup çýnar oldumu senden baþka kimsesi yoktur altýna yatýp gölgesinde uyurken anne þefkatiyle sarar kolu....
seneler geçer yaþlanýr insanoðu çýnar ise daha gür daha güçlüdür geçmiþe nazaran baktýkça hatýrlarsýn geçmiþi küçüçük bir çocuk misali þimdi ise kocaman bir delikanlý.....
sakýn üzülme býrakýp gideceðim seni diye arkanda kocaman bir miras býraktýn sen aylar deðil ömürler biter senden sonra çýnar seni asla unutmaz, bileni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzatozcelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.