NE MÜMKÜN

bir asalete bürünmüþ,
baþýna düþen yaðmur damlalarý,
tenini okþayan rüzgar,
ne mümkün üþütmek seni..

güzelliðine ulaþmak ne mümkün.
dokunmak sýmsýcak tenine,
þakaklarýndaki perçemi daðýtmak,
ne mümkün rüzgâra,
elbiselerini çekiþtirmek..

yalnýzlýk korkusuna bürünmüþ yýldýzlar,
ne mümkün gökkubeye sýðýnmak.
ve lakin gözlerindeki rahatlýðý unutmak,
ne mümkün Ay"a,
yüzünün güzelliðine tutunmak..

rahatlýða hasret kalmýþ karýncalar,
ne mümkün gürültüye kapýlmak.
ruhunun sallandýðý salýncakta,
türkü söyleyip haykýrmak,
ne mümkün..

bilmezlermiþ seni sevdiðimi,
anlatmamak ne mümkün.
benim olmayacaðýna,
inanmak ne mümkün..

BÝLAL YÜKSEKTEPE
18.01.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:

mirzahan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

TOPAL AŞK - BİLAL YÜKSEKTEPE PAPATYALAR AŞK SANA GÜL AŞKA BENZER UZAKLARDASIN KADINIM - BİLAL YÜKSEKTEPE İÇİMDE BİR YALNIZLIK VAR ANNE HANGİ ŞİİR MAVİ ÖLÜM UZAKTAKİ BENLİĞİM