Düşün Artık

Anladým..
Anladým ki insanlarý fazla saymýþým
Ne konuþtuklarýna baktým
Ýyi,kötü fikirlerden hep pay çýkardým

Onlar hep kar çýkardý
Yaralarým vardý ,onlar üstünü acýlarla sardý
Darbelerle vurdu geçti
Onca meþgullükte öylesine unutuldu gitti olanlar

Ve anladým
Anladým ki bana fikir verenlerin fikri yokmuþ
Akýl verenlerin aklý,zihni kullanmaya mecali
Düþene vurmama ihtimali yokmuþ

Hepsi fazla boþmuþ,bir prosedürden ibaret
Bencil duygular birikmiþ içlerinde
Bu ne kelamdýr arkadaþ,nedir bu boþ cürret
Bu o nazlý rabbe hakaret demektir,duydun mu ? hakaret...

Her gece yarýn kýyamet kopacakmýþ gibi uyuyorum
Sabah uyandýðýmda ’’nasýl kopmadý’’ diye þaþýrýyorum
Benden bi kiþi daha varmýdýr diye düþünüp duruyorum
Onu bulmak için rüzgarla bir olup yaðmurlarý kovalýyoruz

Hak kelimesi bu dünyaya ait deðil
Ve bu dünya boþ günün kadar basit deðil inan ki
En acýsýda insan bilinen konuþan hayvanlar
Hiçbiri gördüðün kadar deðerli deðil

Bu beden daha yeni on sekizi aþtý
O boþ insanlarýn insansýzlýklarýndan hep kaçtý
Düþünceleri dünyayý aþýp gökyüzüne yanaþtý
En doðrusu baþtan beri rabbe sýðýnmaktý

Görüp geçirdiðimi anlayamassýn,sen ben olmadýkça
Yaþýn seksen olsa dahi öðrenirsin kovaladýkça
Ve ben dün seksen yaþýndayken ölüm bana kardý
Bugün daha on dokuz yaþýndayým..halimi düþün artýk






Sosyal Medyada Paylaşın: